بررسی و بهینه سازی تولید آنزیم سلولاز حاصل از جدایه ی باسیلوس

چکیده سلولازها، گروهی از آنزیم ها هستند که پیوند گلیکوزیدی سلولز و مشتقات الیگوساکاریدی مرتبط را هیدرولیز می کنند. سلولازها در شوینده ها، صنعت کاغذسازی، خوراک حیوانی و صنعت تغذیه کاربرد دارند. سویه های باسیلوس توانایی تولید انواعی از آنزیم های خارج سلولی هیدرولیتیک و مهم از لحاظ صنعتی ازقبیل سلولازها را دارا هستند. از میان 48 جدایه تنها دو کلنی تحت عنوان z14 و z19 که از خاک جنگل فندق لو جدا شده بودند، به ترتیب هاله هایی با قطر 4/3 و 3/2 سانتی متر در محیط آشکارساز سلولاز تولید کردند. جدایه ی z14، قادر به تولید یک کربوکسی متیل سلولاز با پایداری قابل ملاحظه بود. این آنزیم، در ph های خنثی دارای فعالیت بهتر و ph بهینه ی فعالیت آن در دمای بهینه ی 70 درجه ی سانتیگراد برابر با 6 تعیین گردید. پارامترهای سینتیکی km و vmax با استفاده از نمودار لینور-برک تعیین شد و به ترتیب برابر با mg/ml 2 و µmol/min/mg 9/90 بود. فعالیت آنزیم توسط یونهای ba2+،mg2+ و zn2+و دترجنت های edtaو sds مهار و به وسیله ی یون های mn2+ ،cu2+ ،co2+ و fe3+ افزایش یافت. وزن مولکولی آنزیم با استفاده از sds-page و زایموگرام، 5/63 کیلودالتون تخمین زده شد. خالص سازی آنزیم با استفاده از لیگاند تمایلی کیتوسان نیز همان باند 5/63 کیلودالتون را در sds-page نشان داد، اما فعالیت آنزیمی طی فرایند تخلیص از بین رفته بود. از آن جایی که این آنزیم توانایی هیدرولیز سوبستراهای طبیعی از قبیل کاه و سبوس گندم را دارد، می تواند در خوراک دام و تجزیه ی مواد لیگنوسلولزی تیمارشده کاربرد داشته باشد.